G.S.Z. Mayday

Mijn eerste Maydayly!
Fouten zijn er om te maken. En veel ook! Ondanks dat het lijkt alsof alles mega soepel
verloopt durf ik te zeggen dat dat niet de hele tijd het geval is. Ik kan natuurlijk niet voor de
rest van mijn bestuur spreken, maar ik heb echt al wat mega onhandige dingetjes gedaan in
mijn eerste twee weekjes als praeses.
Het toppunt was wel echt de sleutel van de Maydaybus door de verkeerde brievenbus
gooien. Je vraagt je nu natuurlijk af ‘Reino hoe krijg je het voor elkaar?’, maar het is
makkelijker dan het lijkt. Ik zou heel lief na de borrel de sleutel van de bus door de
brievenbus gooien bij iemand van de Introcie. Ik had het adres gekregen, het op beide
handen geschreven en de sleutel vastgemaakt aan mijn shirt, dus vergeten kon ik het echt
niet. Helaas kwam ik thuis met de sleutel nog aan mijn shirt. Het leek mij dan alsnog een
goed idee om weer terug te fietsen naar de stad en deze door de brievenbus te gooien. Klein
beetje dronken fietste ik terug. Het enige probleem was dat ik het huisnummer echt nergens
kon vinden. Denkend dat het aan degene lag die het adres had gestuurd heb ik gewoon de
sleutel door de brievenbus van het huisnummer wat het meest in de buurt kwam gegooid.
Volgende ochtend volledige paniek, want de sleutel was er niet. Verkeerde straat! Lekker
bezig Reino! Maar geen zorgen; hij is weer terecht!
Nou bleef het hier helaas niet bij. Ik zou ook alle shirts van het bestuur verzamelen. Klinkt
ook vrij makkelijk, maar dit bleek ook moeilijker dan verwacht. Ook weer een klein beetje
dronken en ik kwam er de volgende ochtend achter dat ik ook hier een klein foutje had
gemaakt. Het abactis shirt was helaas verdwenen. Maar ook hier geen zorgen; hij is terecht!
Het zal waarschijnlijk niet bij deze onhandige momentjes blijven, maar gelukkig wilde ik een
bestuursjaar doen om veel te leren en van fouten leer je! Dus dit wordt een mega leerzaam
jaar!
Ik wil graag afsluiten met iets dat wat soepeler verliep, namelijk de leukste avond die ik in
tijden heb meegemaakt! In de afgelopen twee weekjes heb ik namelijk al meer meegemaakt
dan in het halfjaar ervoor. Het favoriete momentje hiervan was de eerste borrel in Twister.
Iedereen weer gezellig bij elkaar! Nou ben ik van mijzelf wel redelijk emotioneel, maar ik
hield het niet meer. Ik voelde mij zo enorm gelukkig dat ik misschien een traantje gelaten
heb. Dus bedankt allemaal voor deze fantastische avond en voor deze memorabele eerste
twee weekjes!