G.S.Z. Mayday

Hoihoi,

Het is alweer zondag avond, weer een week voorbij gevlogen en ik bedenk me ineens; ‘Help ik moet
nog een Maydayly schrijven!’ Iets met uitstelgedrag ofzo, je herkent het vast wel nu we lekker met
zijn alle in de tentamen periode zitten. Hoewel heel mijn bestuur deze weken braaf aan het blokken
is zodat ze toch nog een paar punten dit jaar binnen kunnen harken dartel ik gezellig van de ene
afspraak in de andere. Waar ik voorheen vijf jaar lang een redelijk gestructureerd studentenleven
heb geleid leef ik nu toch echt een compleet ander leven. Eerst was ik nog lekker druk aan de studie,
reserveerde ik dinsdag en donderdag avonden voor een borrel op de Nico en had ik op andere
avonden eens een vergadering. Tegenwoordig ben ik compleet mijn structuur verloren en weet ik de
helft van de tijd niet eens meer welke dag of maand het is.

Maar met een beetje chaos in het leven verveel je je nooit. Zo sta je ineens met je bestuursgenootje
een PW te leiden (zonder enig idee te hebben wat de daadwerkelijk aan het doen bent) of sta je de
dag erna de kelder van Ellen uit te ruimen om al de kantoorspullen naar een opslag box te
verplaatsen. Dit betekend ook wel een dagje touren in de maydaybus, dom ouwe hoeren met het
personeel van Borent, voor reuring zorgen bij de mamamini en wanneer je echt helemaal gaar bent
heerlijk racen met bagagekarretjes.

Naast de vele taakjes zoals bellen met Hoora als voorbereiding op de klusweek of gesprekken hebben
met de havenmeester van VWDTP is het natuurlijk ook belangrijk om lekkere bakkies koffie te blijven
drinken met verschillende leden. Want ja, op de borrels tref ik jullie nu helaas niet meer. Maar zo
was ik deze week wel gezellig koffie aan het drinken met een oud NM en toen kwamen de mooiste
verhalen uit de oude doos over onze mooie vereniging en onze magistrale klipper. Want man o man
wat heeft dit schip allemaal wel niet beleeft met een groep studenten die meer dan de helft van de
tijd dronken op het schip is. Zo is mij dus ten oren gekomen dat de Nico tijdens Koningsnacht een
keer is volgelopen, en je zou denken uhmmm paniek Titanic flashbacks. Maar nee hoor. Je wijst
gewoon drie mensen aan die op dat moment pompbediening zijn en de rest van het schip borrelt
gewoon lekker door. Dus terwijl de Nico werd leeg gepompt, pompten wij onszelf en de
pompbediening vol met bier.

Dus bij deze: laten we in deze corona tijden vooral dit soort geniale verhalen met elkaar delen en
blijven herinneren wat voor GEWELDIGE vereniging we met elkaar hebben. Want o wat ben ik trots
dat ik dit jaar bestuur van deze mooie vereniging mag zijn.

Dikke Tût,

Tenny