G.S.Z. Mayday

We hebben er bijna een jaar op moeten wachten, maar wat een borrel was het! De Nico lag lekker aan Eemskanaal waardoor er onder het genot van een heerlijk pilsje, luidruchtig gefeest mocht worden. Tijdens de borrel op maandag kwamen veel eerstejaars voor het eerst op de Nico borrelen, dus na een aantal rondleidingen en de eerste biertjes vond ik het tijd worden om ze ook even een mooi lied bij te leren. Binnen no time werden alle aanwezige mannen naar het achterdek gestuurd en alle aanwezige vrouwen naar het voordek en toen kon het lied ingezet worden. In koor schreeuwden de mannen tegen de vrouwen het ‘geile beren’ lied. Na wat twijfelende gezichten van de eerstejaars zongen ze daarna uit volle borst met iedereen mee. Natuurlijk werden er ook nog liedjes van de 4Tuoze Matroze ingezet en was het feest aan. 

Omdat iedereen zo enthousiast was dat er weer geborreld mocht worden zijn er 2 fusten aangeboden deze avond en vloeide het bier rijkelijk. Er is weer heerlijk gedanst met elkaar, gesjanst, gelachen en uiteraard heerlijk gezopen. 

Op de brakke dag na deze mooie borrel begon de jaarlijkse schoonmaak voor bestuur en aankomend bestuur waar de Nico eens even lekker gesopt werd. Alle overige spullen werden van boord af gehaald zodat de Nico helemaal klaar was voor de zomer! Het was hierbij ook een bijzondere dag, de 1 was nog een college aan het volgen voor de herkansing terwijl anderen nog even langs de teststraat moesten om een bewijs te krijgen dat ze in het vliegtuig mochten. Want de dag erna was het dan daadwerkelijk eindelijk zo ver: Na de vakantie al 2 keer te hebben omgeboekt zou het bestuur eindelijk met elkaar op vakantie naar Portugal. Een paar dagen voor vertrek was de bestemming nog omgegooid omdat Lissabon ineens oranje kleurde op de corona kaart. Gelukkig zijn we dit jaar erg goed geworden in flexibiliteit, dus was de reis zo omgeboekt naar het mooie Porto. 

Als echte Port liefhebber kon ik hier natuurlijk niet over klagen. Daarbij had iedereen erg veel zin om weer even heerlijk in het buitenland te zijn, 's avonds over een mooie boulevard te lopen langs allemaal restaurantjes en te genieten van een andere cultuur. 

Woensdag ochtend vertrokken we daarom bepakt en bezakt vanuit Groningen naar Eindhoven om daar in het vliegtuig te stappen. In de trein werden de laatste mailtjes nog even beantwoord, Emile en Nicole begonnen nog aan een snel cursus Portugees, terwijl de rest nog heerlijk een wijntje dronk op een behouden vlucht. Eenmaal aangekomen in het appartement hebben we snel een kamer verdeling gemaakt met de hulp van het spel Chwazi, waardoor we snel de stad in konden om van de heerlijke Portugese straatjes te kunnen genieten. Dus de wandel schoenen werden aangetrokken en hup op zoek naar een lekker plekje om te eten! Na een heerlijke wandeling kwamen we aan bij de boulevard waar we van de eerste van vele liters sangria hebben genoten. 

De dag erna stonden we allemaal vroeg op, omdat reisleider Emile al een hele planning voor ons had bedacht. Tussen de verschillende kerkjes, kathedralen en kloosters door, werd mijn hoogtevrees op de test gesteld. We zijn namelijk ‘om extra van het uitzicht te genieten’ in een gondel gegaan en over veel te hoge brug gelopen. Hier liep ik vaak met een redelijk snel tempo en gebalde vuisten snel weg bij de hoogtes en stond ik braaf weer op de rest te wachten tot die klaar waren met het uitzicht. Gelukkig stond aan het einde van de dag iets op planning wat meer in mijn straatje lag. Namelijk; port drinken in een tuin tussen de pauwen en naar een port proeverij. De dag erna gingen we lekker Nederlands op de fiets naar een dichtbij gelegen vissersdorpje en naar het strand. De bedoeling was dat we hier nog even surf lessen gingen krijgen van Nicole, maar doordat de golven niet optimaal waren zijn we maar gewoon lekker gaan chillen op het strand. Op de terugreis zijn er helaas wel een paar val partijen geweest door pure klunzigheid en een gladde tramrails. Voor de mensen in de file was het vast een mooi gezicht. Een stel debiele Nederlanders die door Porto heen fietsen en vervolgens 100 meter voor de eindbestemming nog even vol onderuit gaan met de fietst. Gelukkig was dit niet de enige keer dat Bruis weer een mega onhandig bestuur bleek te zijn. Met van de trap vallen, volledig verbranden, en er ineens achter komen dat je bijna op de snelweg fietst. Dit was toch echt wel een aanhoudende trend tijdens onze vakantie. 

Nu heb ik al een redelijk verhaal getypt en ik kan nog wel uren door gaan. Dus geniet nog even lekker van de mooie foto’s voor de sfeer impressie en geniet vooral heel erg van de zomer! Ik hoop jullie allemaal weer snel te zien op de Nico aan het begin van het nieuwe college jaar!